Off-season: triathlon no, geocaching go!
Volgens het Engelse woordenboek is het off-season: "the time during which an athlete is not training or competing". Gewoon een periode van totale rust, of zoals tweevoudig wereldkampioen IronMan, Tim DeBoom, in zijn ode aan het off-season schrijft:
Het is tijd om te herstellen. Laat het racen even voor wat het is.
Tenzij je niets hebt gedaan in de zomer!
Spendeer eens wat meer tijd op je werk.
Al is het alleen maar om je baas even tegemoet te komen en weer wat krediet op te bouwen voor het komende seizoen!
Spreek weer eens af met vrienden en familie.
Je hebt ze verwaarloosd de afgelopen maanden!
Ga trouwen en plan een kind.
Ja lach maar, maar als je nu alles goed planned, heb jij het volgend jaar een paar heerlijke dagen in De Efteling!
Ga laat naar bed. Sterker nog, val in slaap op de bank.
Er is genoeg leuks op televisie waarvan jij het bestaan niet eens wist!
Zet vooral niet op zondag je wekker om naar het zwembad te gaan.
Het is verdomme off-season!
Drink koffie in de ochtend. Wat zeg ik, drink het de hele dag.
En als je thuiskomt mag er bij het avondeten gerust een flesje wijn opengetrokken worden!
Geen repen, gels of proteïne shakes.
Zelfs burgers, friet en schepijs mogen weer voor heel even!
Kom gerust 3 kilo aan.
Geen 5 of 10 want dat betekent ellende na deze rustige periode!
Ga lekker skiën of snowboarden.
Maar ehm, niet tegen je sponsors vertellen, hè!
En tot slot, vet je fiets in en ga gewoon lekker wandelen buiten.
Doe je je partner een groot plezier mee en je ziet de omgeving weer eens op een andere manier. En de omgeving jou ook overigens!
Dat laatste is wat ik afgelopen zaterdag weer eens met mijn lieve vrouwtje Romy heb gedaan; quality time voor twee! Het plan was een stevige boswandeling met na afloop een lekker drankje in een of andere knusse berghut. Dat laatste liep alleen net even een beetje anders.....
Vooral tijdens onze vakanties in de Franse Ardèche of als ik even niet aan het trainen ben, is wandelen, en dan in het bijzonder Geocaching, één van mijn andere favoriete bezigheden. Geocaching is een soort van schat zoeken, waarbij je jezelf via gps-coördinaten van A naar B verplaatst. Onderweg los je allerlei puzzels en raadseltjes op waarmee elk volgend coördinaat zich telkens prijsgeeft. Als je dan alles goed hebt gedaan en de juiste route hebt afgelegd, wordt je aan het einde beloond met een 'schat', ook wel cache genoemd. Nou ja, een echte schat is het niet. Vaak is het gewoon een Tupperware doosje met wat prullaria, maar soms heeft de bedenker van de cache er wat meer werk van gemaakt in de vorm van een zgn. ammo box. Heb je echt geluk dan bevindt zich in de schat een zogenaamde Travelbug of Geocoin. Munten die een online verhaal met zich mee dragen in de hoop dat ze dan van cache naar cache de hele wereld rondreizen.
Na een korte sightseeing route door de Zuid-Limburgse heuvels parkeerden we de auto aan de rand van het dorpje Schweiberg. Het voorspelde zonnetje bleef uit, maar omdat het praktisch windstil was het toch goed toeven. We genoten in elk geval de rust en de frisse buitenlucht. Al snel moesten we via een smal pad door een weiland steil omhoog. In het bos lag het - hoe kan het ook anders in deze tijd van het jaar - bezaaid met vers gevallen bladeren. Als twee kleine kinderen sleepten we met onze voeten door het bed van bladeren. Eenmaal bovenop de heuvel kwamen we in de buurt van de golfbaan van Mechelen, tevens ook ons eerste raadseltje. Dit was vrij eenvoudig en al snel vervolgde we onze weg.
De natuur was prachtig en onderweg werd dan ook menig plaatje geschoten. De ene na de andere puzzel of raadseltje werd opgelost of aanwijzing in de vorm van een letter op een boom of ijzeren plaatje verstopt op een weidepaal gevonden. Maar langzaam maar zeker werd het donkerder en donkerder....... En ineens waren we verdwaald!
Op zoek naar een datum op een grafkruis waren we van het bospad afgedwaald en nu het bijna donker was begon de omgeving steeds meer op elkaar te lijken. Wellicht door de dichte bebossing of het toch wat heiige weer, had ook mijn Garmin gps horloge de groots mogelijk moeite richting te vinden. Net toen we besloten om de speurtocht af te breken en met alleen het licht van onze mobiele telefoon het bospad probeerde terug te vinden, stuitte we op het graf van een onbekende, in de tweede wereldoorlog gesneuvelde soldaat. Aan het Canadese en Nieuw-Zeelandse vlaggetje te zien, kwam hij ofwel daar vandaan of had hij daar ook gevochten. Ondanks dat het diep verscholen in het bos lag, was een redelijk vers plantje het bewijs dat dit graf nog af en toe werd bezocht.
Vanaf het graf was het slechts enkele meters terug naar het pad en al snel konden we onze weg vervolgen. Het was intussen helemaal donker geworden. Na nog een tweetal tussen punten, mochten we onze laatste aanwijzing zoeken en daarmee ook het eindcoördinaat van de geocache. De hint gaf aan dat de schat 8 meter van het pad onder een beukenboom zou liggen. Laat het hele bos nu vol staan met beukenbomen, dus da's lastig zoeken in het donker. Nu weten wij inmiddels wel een beetje waar we op moeten letten want vaak ligt de schat onder een stapel takken of stenen. Net toen we de zoektocht wederom wilden staken, viel mijn oog op zo'n kunstmatig gecreëerd stapeltje boomschors. En warempel, daar lag ie! De ammo box. Helaas zonder Travelbug of Geocoin, maar de euforie van het vinden van de schat na zo'n avontuurlijke tocht was er zeker niet minder om. Met enigszins verkleumde handen logde ik ons bezoek en verstopte de box weer goed.
We vervolgde onze weg en na zo'n tien minuten kwamen we weer bij de auto. Het drankje in die knusse berghut besloten we over te slaan, maar eenmaal thuis genoten we bij het haardvuur samen van een lekkere pot bier en heerlijke gourmet.
Off-season. Enjoy it! Zorg dat je fris en opgeladen aan het nieuwe jaar gaat beginnen. De rust heb jij gewoon verdiend na een hard jaar van sporten. En als je komende zomer al gauw tegen je max. aan zit dan denk nog maar eens terug aan bovenstaande.
