top of page

Welkom op Triathlon Blog! Mijn naam is Boudewijn Leunissen. Ik ben 45 jaar oud, gelukkig getrouwd met Romy en pappa van Anne en Sjoerd, twee hele lieve adoptiekindjes uit Hongarije. Samen wonen we in het mooiste en meest zuidelijkste dorpje van Nederland, Eijsden. In dit blog neem ik je graag neem ik je mee in de wondere wereld van de triathlonsport. Verslagen, tips, ideeën en reviews over zwemmen, fietsen, hardlopen en af en toe ook een beetje andere leuke dingen, zoals wandelen en de wintersport. 

​

Jarenlang was ik actief in de muziek. Sinds mijn 6e jaar ben ik groot gebracht in de wereld van harmonieën en fanfares. Sporten was totaal niet aan mij besteed. Op school was ik altijd het buitenbeentje bij de gymles en pogingen om op latere leeftijd de sportschool te bezoeken, strandden telkens alweer snel. Uitdagingen waren echter wél aan mij besteed. Ik ambieerde altijd het hoogst haalbare. En dat is gelukt! In 2013 werd ik als klarinettist, samen met het harmonieorkest van de Koninklijke Harmonie Sainte Cécile uit Eijsden, wereldkampioen in de hoogste concertdivisie tijdens het Wereld Muziek Concours in Kerkrade (NL).

​

Sporten heeft mij wel altijd al geboeid, met name de duursporten wielrennen en lange baanschaatsen. 4 jaar geleden besloot ik dan ook maar eens op Marktplaats een goedkope racefiets aan te schaffen. Vond ik het niks, dan stond hij daar snel genoeg weer terug op. Niets is echter minder waar, het werd een blijvertje. Mijn eerste 2 jaar als recreatief wielrenner was ik actief lid van de Wielervrienden in Eijsden waarmee ik de nodige trainingskilometers maakte door het Nederlandse en Belgische heuvellandschap. Ook nieuwe uitdagingen werden gezocht, bijv. de tijdritten van de Limburg Cycling Chrono Trofee en de meervoudige beklimming van de Mont Ventoux in de Franse Provence.  Maar ook de uitdaging van de beruchte Monstertijdrit ben ik aangegaan. 120 kilometer tijdrijden door de polder bij Almere. Bij deze laatste wedstrijd ontdekte ik mijn aanleg voor de duursport. Op mijn gewone aluminium racefiets met alleen een opzetstuurtje en met de gaten in mijn fietshelm afgeplakt met reparatietape voor wat meer aerodynamica, finishte ik na iets minder dan 3,5 uur als 77e in een zeer vlakke race van 35,5km/u gemiddeld.

​

De komst van de wereldberoemde IronMan triathlon naar Maastricht in 2015 heeft me dan ook uiteindelijk doen besluiten om de overstap te maken van het wielrennen bij de recreanten naar het serieuzere werk van de triatlonsport. In september 2015 maakte ik de overstap van de Wielervrienden naar de Triathlon Club Maastricht. Dat dit absoluut geen verkeerde keus is gebleken, vertel ik je graag middels dit blog.

​

Veel leesplezier!

INFO

Info
bottom of page