SSE Wielercafé met Tom, Anna, Bram en Gert
Gisteren was ik te gast bij het SSE Wielercafé in de Amstel Gold Race Xperience in Valkenburg a/d Geul.
Een avond over een van mijn favoriete sporten en ook nog met de top van het Nederlandse wielrennen: Tom Dumoulin, Anna van der Breggen, Bram Tankink en Gert Jakobs. De presentatie was in handen van niemand minder dan wielergek en presentator bij de regionale omroep L1, Sander Kleikers. Lang geleden had ik deze avond al in mijn agenda gezet, want met zo'n veelbelovend programma wilde ik er dit keer zeker bij zijn.
Voor de gelegenheid was de theaterzaal van de AGR Xperience omgetoverd tot een echt wielercafé. Boven het podium hingen een 3-tal bijzondere fotoportretten van Tom, Anna en Bram, gemaakt door mijn plaatsgenoot en top(wieler)fotograaf Wouter Roosenboom. Overal hingen wielershirts uit het heden en verleden en natuurlijk mocht de bar met o.a. het 'wielerbier' Kwaremont niet ontbreken.
De avond begon met een opsomming van hoogtepunten uit het afgelopen wielerjaar door het aanwezige publiek. Een microfoon in de vorm van een zachte dobbelsteen werd kris-kras door de zaal gegooid en wie hem ving, mocht zijn of haar mooiste moment benoemen. Zo kwam er natuurlijk het goud van Anna en zilver van Tom op de Olympische Spelen voorbij, maar ook de beide zeges van Tom in de Tour de France, de verrichtingen van Steven Kruijswijk in de Giro en het afscheid van Cancellara. Maar niet alleen hoogtepunten van toprenners. Ook de eerste, trotse kilometers op de racefiets van een klein menneke uit de buurt werden benoemd door zijn nog trotsere moeder.
Hierna was het de beurt aan de gasten. Een voor een werden ze op het podium gehaald en ook nu weer met een actieve deelname van het aanwezige publiek. Van elk van de renners mocht het publiek een aantal steekwoorden benoemen die Sander als een heuse schoolmeester verzamelde op een flip-over. Bij Gert werd o.a. gememoreerd aan Los Angeles (red. de ploegentijdrit tijdens de Olympische Spelen van 1984, het jaar waarin de tijdritfiets zijn intrede deed, waarbij het Nederlands 4-tal het podium en waarschijnlijk zelfs het goud op een haar naar heeft gemist omdat de Nederlandse ploeg het nut van deze tijdritfietsen nog niet inzag). Bij Anna werd er o.a. gememoreerd aan de val van Annemiek van Vleuten bij de Olympische wegrace en bij Tom aan zijn brommer (red. de slechts 5 kilometer tussen zijn woonplaats Kanne (B) en Maastricht legt Tom liever op de brommer af dan op de fiets).
Ja, en dan Bram. Ik blijf die gast geweldig vinden, wat een humor! Bij Bram werd er o.a. gememoreerd aan 'te laat komen' en de door hem gewonnen openingsrit in de stromende regen in de Ronde van Duitsland van 2005. Bijna als een volleerd cabaretier nam Bram ons vervolgens mee naar zijn winst in de Ridder Ronde van Maastricht in dat zelfde jaar, hoe hij dat na afloop met enkele ploeggenoten vierde in een Maastrichtse kroeg en daar tot over zijn oren verliefd werd op een studente die samen met hem op de foto wilde. Hoe hem dat daags erna waarschijnlijk de winst bracht in de Ronde van Duitsland, hij daar 'ziek' van verliefdheid afstapte om terug te reizen naar diezelfde studente in Maastricht en zijn verhaal vervolgens heel serieus af te sluiten met: "En dat is nu nog steeds mijn vrouw!". Maar ook de anekdote over het te laat komen voor de start van een etappe van de Vuelta wist hij weer op bijzondere wijze tot leven te brengen. Hilarisch gewoon! Alsof je er live bij was. Als Bram ooit een boek gaat schrijven, ben ik absoluut de eerste die het koopt!
Na de onthulling van Bram dat hij nog een jaartje door zal gaan, nog wat mooie anekdotes over en weer en ja, ook af en toe een knipoog naar het recent uitgebrachte boek van Thomas Dekker, was het tijd voor een korte pauze. Voor mij een mooie gelegenheid om even met Anna en Tom op de foto te gaan.
Na de pauze stapten Anna, Tom en Bram op de Tacx voor de rit van de waarheid. Bram, die later toch liever herinnerd wil worden als meesterknecht i.p.v. clown en Anna die mocht kiezen tussen een avondje stappen met vriendinnen of een lange training op de Tacx. Maar hoe presentator Sander zijn best ook deed, de door Tom afgelopen week reeds gemaakte keuze tussen Giro of Tour in 2017 bleef nog steeds het best bewaarde geheim.
De avond werd afgesloten met de befaamde wielerquiz 'Petje op, petje af'. Ik had eerst niet in de gaten dat het echt serieus om de prijzen ging, maar zonder dat ik er erg in had, bleef ik na een vraag of wat met nog 9 anderen over en mocht ik voor het podium verschijnen om samen de laatste vragen te beantwoorden. Helaas moest ik het afleggen bij de vraag hoeveel maal Bram Tankink de Tour de France had uitgereden. Het bleken er niet 9 maar 8 te zijn. Zowel de vrouwelijke als mannelijke winnaar mocht uiteindelijk naast het fotoboek van Wouter Roosenboom ook een mooi wielertenue van BioRacer in ontvangst nemen.
Ik kan terug kijken op een zeer geslaagde avond en een volgende keer ben ik zeker weer bij. Bedankt Sander, Tom, Anna, Bram en Gert!
