top of page

IronMan training, week 1-28


De eerste trainingsweek zit er op!

Na een lange winterperiode waarin ik van mezelf qua training niets moest, maar alles mocht en na de heerlijke skivakantie van de afgelopen week, mocht ik maandag dan eindelijk van start met de gerichte training voor mijn hoofddoel van dit jaar, de IronMan in Maastricht.

Al een aantal jaren, vooral in de wintermaanden, maak ik gebruik van de (online) software van TrainerRoad. Het is weliswaar een van origine op het fietsen georiënteerd pakket, bijvoorbeeld specifiek voor tijdrijden, sprinten, e.d., maar met behulp van coaches uit de triathlonwereld is het pakket de afgelopen twee jaren uitgebreid met volledige trainingsprogramma's voor zowel de korte als lange triathlon afstanden. Omdat ik de software en trainingsprogramma's van TrainerRoad al enige tijd gewend ben en naar tevredenheid gebruik - het heeft in het verleden al een aantal malen zijn vruchten afgeworpen - heb ik besloten om ook voor mijn voorbereiding op de IronMan hun trainingsprogramma voor de hele triathlon als basis te gaan gebruiken, gecombineerd met het trainingsaanbod binnen mijn eigen Triathlon Club Maastricht. Ik zal een dezer weken eens in een apart artikeltje wat meer over mijn ervaringen met TrainerRoad vertellen.

Op maandag stond volgens het schema een zogenaamde 20-minuten test op de Tacx - de Tacx, waarop ik tijdens de wintermaanden mijn tijdritfiets gestald heb en waarop ik de komende weken nog even al mijn fietstrainingen zal afwerken - op de planning. De 20-minutentest is een periodiek terugkerend meetmoment, waarbij je na een warming-up van 30 minuten met twee korte, maar pittige versnellingen en een blok van 5 minuten boven het omslagpunt, een tijdrit van 20 minuten nabootst met als doel je zogenaamde Functional Threshold Power (FTP) en Lactate Threshold Heart Rate (LTHR) te bepalen. Waardes die de software vervolgens gebruikt om de zwaarte van de komende fietstrainingen te bepalen. Deze waardes worden weliswaar middels modelberekeningen vastgesteld, maar je kunt ze na afloop van de test altijd nog aanpassen aan de waardes verkregen door een inspanningstest bij bijvoorbeeld een sportarts.

Echter, omdat ik pas afgelopen dinsdag weer over mijn fiets kon beschikken na een grote onderhoudsbeurt en om de vermoeidheid van het skiën er nog even uit te lopen, besloot ik de week te starten met een rustige looptraining. Ik had die 20-minutentest toch nog pas geleden gedaan en de uitkomsten zouden niet heel anders zijn. Het werd een looptraining van een uurtje; de eerste 30 minuten in zone D1, de tweede 30 minuten wat versnellend naar zone D2.

Dinsdag reed ik na het werk eerst even langs de fietsenmaker om mijn tijdritfiets op te halen en eenmaal thuis installeerde ik hem vol goede moed weer op de Tacx voor de eerste fietstraining deze week. Tijdens het avondeten voelde ik mij echter steeds belabberder. De neusverkoudheid die ik mee terug had genomen uit Oostenrijk bleef toch langer slepen dan ik had gedacht. Mijn luchtwegen zaten weer goed dicht en omdat ook mijn keel weer wat branderig aanvoelde, besloot ik om zowel de fietstraining als aansluitende zwemtraining met de club te laten voor wat het was. Een valse start, maar omdat ik pas aan het begin van de voorbereiding sta, leek me een paar dagen extra rust eerder goed dan kwaad te kunnen doen.

"...lekker binnen op de loopband!"

Ook de fietstraining van woensdag sloeg ik over, maar donderdag voelde ik mij alweer goed genoeg voor mijn eerste training met personal trainer Arno Wijsen van PT Zuyd. Samen met hem ga ik de komende periode wekelijks o.a. werken aan een sterkere core stability. De trainingen zijn echter niet alléén op core stability gericht. Sterker nog, het is een vorm van totaaltraining waarbij afwisselend alle spiergroepen aan bod komen. Allemaal oefeningen die er op gericht zijn om blessurevrij de finish van deze lange voorbereidingsperiode en straks de IronMan te kunnen bereiken. Omdat ik ook nog een rustige duurloop van 30 minuten op het programma had staan, besloot ik deze te gebruiken als warming-up voor de training met Arno. En om niet meteen weer last te krijgen van die ziektekiemen, lekker binnen op de loopband!

Eerlijk is eerlijk, de eerste krachtoefeningen sinds lange tijd vond ik toch best wel weer pittig, alhoewel ik zeker weet dat Arno mij nog een beetje heeft ontzien. Vrijdagochtend stapte ik dan ook met enige spierpijn uit mijn bed. Wel trakteerde ik mij na deze eerste 'dubbele' trainingsdag op een goede herstelmaaltijd. Om precies te zijn een poweromelet naar een recept van Rens Kroes. Drie gebakken eitjes met verse bladspinazie, stukken verse avocado, beetje geitenkaas, walnoten en scheutje honing. Om je vingers bij af te likken... Mjammie!

"Poweromelet! Om je vingers bij af te likken...."

Vrijdagochtend lag ik voor het eerst deze week weer in het zwembad voor een rustige duurtraining. 250m warming-up in zone 1, een kern van 1200m in zone 2 en cooling-down van 250m weer in zone 1. Dat voelde goed. 's Middags dan ook eindelijk mijn eerste fietstraining en dan meteen een duurtraining van een uur en drie kwartier. Althans, dat was de bedoeling. Want ondanks de lage intensiteit viel me deze training best zwaar. Zo zwaar dat ik het na anderhalf uurtje voor gezien moest houden. Jammer, maar waarschijnlijk komt het omdat ik de afgelopen weken echt te weinig op de fiets heb gezeten. Vooral het najaar heb ik mij volledig gericht op de Rursee marathon in november, dus van fietsen kwam het maar weinig. Volgend najaar toch maar anders doen geloof ik.

Zaterdag ging vroeg de wekker. Ja, ook hier moet ik weer even aan wennen want zoals gezegd was het de afgelopen winterperiode 'niets moet, alles mag', dus vroeg opstaan? No Way! De discipline van vroeg opstaan om te trainen in het weekend moet er echter weer even terug in. Maar ik wen snel hoor....

Na een lekker ontbijtje voegde ik samen met mijn clubgenoten nog eens een kleine 3100m (kern: 20x 200m in zone 1) in het zwemwater toe aan de trainingsafstand van deze week en sloot vervolgens mijn eerste trainingsweek af met een rustige duurloop rondom mijn woonplaats Eijsden. Een duurloop, waarbij ik mijn hartslag in zone D2 moest zien te houden. Niet dat me dat niet lukt, maar het was tijdens de training goed merkbaar dat er zaterdag veel wind stond. Kijk maar eens op bijgevoegd plaatje. Je kunt duidelijk zien dat ik het eerste deel de wind mee en het tweede deel de wind behoorlijk tegen had. Bij een gelijkblijvende hartslag ging het tempo in het tweede deel aardig omlaag. Van 5:40min/km naar 6:05min/km.

Vandaag is het alweer rustdag. De eerste trainingsweek zit erop. Een beetje een valse start, dat wel, en door de keuze voor het 'uitlopen' op maandag en het overslaan van de trainingen op dinsdag en woensdag nog geen intervaltrainingen gedaan, maar het voelt goed om op weg te zijn. Goed om weer volgens een vast schema en vooral gedisciplineerd te werk te kunnen gaan.

Tot slot geef ik je nog even een kijkje in mijn trainingsschema voor de komende week:


Vond je dit artikel interessant en wil je op de hoogte blijven? Volg Triathlon Blog dan nu ook op Facebook en Twitter!

Je krijgt dan automatisch een melding bij elke nieuwe post.

bottom of page