IronMan training, week 14-28: nog 100 dagen!
De eerste helft zit erop! Afgelopen vrijdag was het nog exact 100 dagen tot aan mijn hoofddoel van dit jaar, de IronMan in Maastricht.
Toch wel even een momentje om bij stil te staan. Enerzijds realiseerde ik me dat de eerste 14 trainingsweken enorm snel voorbij zijn gevlogen en anderzijds heerste er zo’n gevoel van “het komt nu toch wel snel dichterbij”. Het zijn immers nog maar 8 weken tot aan mijn jaarlijkse hoogtestage, bij Romy beter bekend als zomervakantie, in de Franse Ardèche – ja ook de Mont Ventoux staat dit keer weer op de planning – en daarna nog slechts 3 taperweekjes tot aan die eerste zondag in augustus. 8 weken waarin er ook nog eens een aantal mooie wedstrijden zoals Bilzen (B), Maastricht, Keulen (D), en Weert op de planning staan.
Ook een moment om, soms kritisch, nog eens terug de kijken naar mijn verrichtingen in deze ‘eerste helft’. Wat ging er goed en wat kan nog beter? Wat waren de eerste succesmomentjes en wat wil ik snel weer vergeten?
Natuurlijk schrijf ik er bijna wekelijks over op mijn blog maar enkele hoogte- en dieptepunten – nou ja, zo diep waren ze ook weer niet – wil ik zeker nog een keertje met jullie delen (klik op de linkjes om nog eens terug te lezen). Weten jullie nog, de winderige seizoensopening in Herderen (B), in Venlo mijn PR op de halve marathon met slechts 1 seconde verbeterd, mijn nieuwe sponsor Triathlonaccessoires.nl, flinke progressie in het zwembad en op de fiets, de harde aanvaring met de glasplaat van onze salontafel, in de lappenmand én de plotselinge zorg voor mijn moeder? Oh ja, en omdat cijfertjes het ook altijd erg goed doen, hieronder nog wat leuke statistiekjes.
Wat gebeurde er verder nog allemaal in de afgelopen week?
Maandagavond begon ik de nieuwe trainingsweek met een lekkere interval/hardlooptraining. Hetzelfde format als een week eerder maar nu 4 i.p.v. 3 herhalingen. Na een warming-up van 15 minuten, waarbij ik mijn hartslag langzaam liet oplopen naar hoog in zone D2, volgenden een 4-tal sets van 3 minuten sub-max. + 3 minuten actieve rust in D2. Met een cooling-down in zone D1 maakte ik de 45 minuten rond. De 4 intervallen liep ik op vlak terrein en zonder continu op mijn Garmin horloge te kijken. Uitgangspunt was nl. om op gevoel van de eerste t/m de vierde herhaling een gelijk tempo te lopen. En dat lukte aardig! Achteraf las ik mijn tijden af en zag ik inderdaad bij elke herhaling een pace tussen de 4:04/km en 4:12/km.
"Wel kreeg ik die dag mijn nieuwe Cube Aerium af-fabriek geleverd en benutte ik die avond om hem verder af te monteren en juist af te stellen."
Door wat overwerk en extra zorg voor mijn moeder - ze was die maandag dan eindelijk geopereerd aan haar enkel - laste ik dinsdag een extra dagje rust in. Wel kreeg ik die dag mijn nieuwe Cube Aerium af-fabriek geleverd en omdat mijn bikefitter mij van te voren al had voorzien van de juiste input benutte ik die avond om hem verder af te monteren en juist af te stellen. Zodoende kon ik hem de dag erna meteen tijdens de training gaan gebruiken. 's Woensdags werd het dan ook een rustige duurtraining op de fiets om de afstellingen nog wat verder te finetunen.
"...naar de vrijmarkt in Maastricht. Ondanks het koude weer was het er druk met koopjesjagers en ook wij tikten wat leuke prullaria op de kop."
Donderdag was het Koningsdag en dus togen Romy en ik al vroeg op de dag samen met mijn zus en haar twee kids naar de vrijmarkt in Maastricht. Voor de Belgische lezers: Koningsdag is een nationale feestdag in het Koninkrijk der Nederlanden ter ere van de verjaardag van het staatshoofd. In alle delen van het Koninkrijk geldt dit voor de meeste werknemers als vrije dag en wordt het gevierd met verschillende festiviteiten, waaronder de vrijmarkten en het dragen van oranje kleding. Ondanks het koude weer was het er druk met koopjesjagers en ook wij tikten wat leuke prullaria op de kop.
Maar Koninklijke verjaardag of niet, de trainingen gaan gewoon door!
's Middags bond ik dan ook de loopschoenen weer onder voor een lange duurtraining. Tussen de buien door - de luchten waren soms bijzonder dreigend - werden het 2 uurtjes en ongeveer 22 kilometer in zone D2. 's Avonds genoot ik samen met Romy nog van een lekkere Sushi-maaltijd en sloten we deze feestdag af met een mooi vuurwerk aan de oevers van de Maas.
"Koninklijke verjaardag of niet, de trainingen gaan gewoon door!"
Omwille van het lange weekend - Romy had vrijdags ook nog vrij - toog ik pas om 11:00 uur richting het zwembad voor mijn wekelijkse, individuele duurtraining. Volgens mij was ik niet de enige die een uurtje langer was blijven liggen. Jemig, wat was het druk in het water. Zelfs in de snelle banen waar ikzelf ook altijd in zwem was het overvol. Zoveel 'hangers' aan de muur dat fatsoenlijk keren vaak erg lastig was. Maar goed, zo'n drukte heeft ook wel weer z'n voordeel want immers, in een wedstrijd krijg je vaak nog minder ruimte. Ik zwom mijn baantjes, 3.200m in totaal met een kern van 2.600m in Z2. Weer een 200 metertjes erbij sinds de vorige week. In de middag pakte ik weer de fiets voor een lange duurrit met een aantal tempoblokken in langs het kanaal.
Zaterdagmorgen stond weer de zwemtraining van de club op het programma. Een uurtje met een aantal lange intervallen in pyramide vorm, waarna ikzelf nog in duurvorm de 5.500m, mijn langste afstand tot nu toe aantikte. Na de zwemtraining pikte we mijn moeder op en genoten we samen met haar van het langverwachte zonnetje op het Vrijthof in Maastricht en tot slot van deze 14e trainingsweek reed in de avonduren in alle rust nog even de zonsondergang tegemoet. Heerlijk gewoon!
"...als razende reporter, fotograaf en supporter voor Romy tijdens HeerlenStormt!"
Of, eigenlijk, zondag holde ik ook nog wat metertjes weg. Alleen dit keer niet voor mezelf maar als razende reporter, fotograaf en supporter voor Romy tijdens HeerlenStormt!, een hindernisloop - jawel met heus modderbad - door het centrum van het Zuid-Limburgse Heerlen.
Komend weekend staat het jaarlijkse (fiets)trainingsweekend van onze triathlon club voor de deur. Drie dagen lang kilometers maken in de Duitse Eifel. Het wordt eindelijk mooi weer en we hebben een mooie grote villa met BBQ en sauna geregeld dus plezier verzekerd! Hoe het daar is geweest, vertel ik uiteraard de volgende keer.
